Tweet

9 jaar na de laatste Nederlandse touretappe overwinning van Pieter Weening, wint Lars boom de 5e etappe van de Tour de France van 2014 en wat voor een etappe!!! De rit door de hel van het noorden en wij waren er bij!

Afgelopen woensdag was de dag die zowel Lars boom als wij in onze agenda hadden aangestreept. Dit was de dag dat de Tour de France de kasseien van Parijs Roubaix zou aandoen. Gevreesd door velen, maar een topdag de liefhebbers van de voorjaarsklassiekers en laten wij nu tot die laatste groep behoren. Om 9 uur afgesproken in de Kerkstraat in Hank voor het vertrek. Ronald (bekend van sportsfeer) en zijn vader Louis zouden mee afreizen naar Frankrijk. Traditiegetrouw zou Louis voor koffie en worstenbrood zorgen en hadden Ronald en ik de camera ingepakt. Het weerbericht was niet best (heel de dag regen) maar dat zou de heroïek van de dag alleen maar vergroten was de opinie in de auto.

Zo tegen half 12 reden we voorbij het beroemde bos van Wallers en moesten we op zoek naar de strook die Ronald thuis had uitgezocht. Ja, als je zo’n etappe bezoekt moet je een keuze maken voor 1 doorkomst en wij gingen voor de 1 na laatste kasseienstrook van Wandiginies-Hamage a Hornaing. Deze strook was 3700 meter lang en daar moest het gaan gebeuren deze dag, was onze overtuiging.

We hadden de strook eigenlijk vrij snel gevonden en konden eenvoudig de auto parkeren op zo’n 100 meter van het einde van de strook in het dorp. Na een plaspauze en wat bammetjes voor de lunch was het tijd voor de verkenning. Even kijken hoe de steentjes er bij lagen en kijken wat het mooiste plekje was om te gaan staan. Het was ondertussen gestopt met zachtjes regen (het kwam met bakken uit de lucht) maar dat kon ons niet meer tegenhouden.

Vader Louis was al iets eerder de steentjes gaan bekijken en wist te melden dat verder er toch wel veel ruimte tussen de stenen zat vooral wat verder bij de spoorwegovergang. Het zou zeker geen gemakkelijke doorkomst worden voor de renners. Maar we besloten toch de even door wandelen naar het begin van de kasseien voor een totaalbeeld.

 

Zo her en der zochten de mede toeschouwers een mooi plekje in de berm waar ze dachten waar het het beste was om de renners te aanschouwen. Aan de campers en de tenten te zien waren de eersten al minimaal gisteren gearriveerd. Al snel hadden we echter ook al geconcludeerd dat het wel eens waar druk zou worden maar niet zo superdruk als tijdens de eerste dagen van de tour in Engeland. We zouden zeker nog een mooi plekje aan het parcours kunnen vinden en onze voorkeur ging toch uit naar het einde van de strook mede omdat de bocht die we eigenlijk het mooiste vonden toch al snel bezet was door de bezoekers van de tenten en campers.

Na de eerst verkenning besloten we toch nog maar even terug te gaan naar de auto waar we nog even konden schuilen voor de regen. De renners zouden immer pas om een uur of 5 passeren.

Tegen 3-en werd de reclame karavaan verwacht dus dat was het sein om voor de 2e keer de auto te verlaten en ons definitieve plek op te gaan zoeken. Eerst nog even schuilen onder een afdak van een bijna afgebouwd huis (wat volgens ons een beetje met de franse slag gebouwd was want er was nog wel wat aan te merken op de afwerking), maar daarna toch weer de regen trotseren op zoek naar het beste plek waar we de renners goed zouden kunnen zien. Voorbij de spoorwegovergang en net voorbij de mooie bochten combinatie was een mooi punt waar we de renners van verre zagen aankomen. Dat zou wat mij betreft een mooi punt zijn. Na een tijdje concludeerden we dat de reclame karavaan waarschijnlijk toch niet over de kasseien zou trekken, jammer maar we kwamen toch in eerste plaats voor de renners zelf.

 

Er was in de tussentijd voor nog best veel volk op komen draven, maar het was een strook van 3700 meter dus er konden ook veel toeschouwers langs het parcours staan, dus het was zeker niet te druk. Ronald werd al wat zenuwachtiger en besloot toch om net wat verder terug te gaan staan. Maar Louis en ik bleven op onze post. Al snel zagen we de helikopers aankomen wat het teken was dat de renners in aantocht waren. We hadden al gehoord dat Chris Froome was afgestapt en dat Boom en Vanmarcke in de aanval waren geweest en met de eersten meereden. Vanmarcke was nog wel lek gereden dat vond ik wel jammer omdat Sep eigenlijk mijn favoriet van de dag was. Maar als Lars Boom ging winnen, dat zou toch ook wat zijn. Daar in de verte zagen we de kopgroep met de helikoper aankomen….

De spanning loopt dan toch even op en daar kwamen ze. Op kop 2 renners van Astana (Nibali in het geel had ik even over het hoofd gezien) en vlak daar achter reed Lars Boom in een groepje. Ze reden echt met een rotvaart over de kasseien en onze voorspelling dat de renners het toch lastig kregen op deze strook kwam niet helemaal uit. Het leek haast dat ze de stenen niet voelden. Wel waren de aangezichten vies en vuil, waaraan toch wel te zien was dat er geleden is in het peleton.

Meer foto’s van de renners staan op Flickr >>>

Na de eerste paar groepjes besloten Louis en ik om toch ook maar weer af te zakken naar waar Ronald zich ophield. Daar zagen we de renners in kleine groepjes aan ons voorbij trekken. Zou dit de dag zijn dat er weer eens een Nederlander een tour etappe zou gaan winnen? Dat spookte nog wel door onze hoofden.

Even later kregen we mee dat Lars op de laatste kasseienstrook de rest van de kopgroep achter zich had gelaten en dat hij alleen op weg was getrokken naar de finish in Arenberg en gewonnen had.

Tevreden konden we de terugreis aanvangen en hopen dat ook ’s avonds de sportgoden ons goed gezind zouden zijn …..

Etappeuitslag:
1 L. Boom 3:18:35
2 J. Fuglsang +19
3 V. Nibali +19
4 P. Sagan +1:01
5 F. Cancellara +1:01
6 J. Keukeleire +1:01
7 M. Kwiatkowski +1:07
8 L. Westra +1:09
9 M. Trentin +1:21
10 C. Lemoine +1:45