De afgelopen druk aan de wandel, dan schiet het fotograferen er soms bij in. Toch heb ik afgelopen zondag weer eens een koers bezocht: De Houtse Linies. Ditmaal echter met de fiets en op tijd weer naar huis omdat Milaan San Remo op de buis was.
En al was ik op de fiets, ik had natuurlijk wel de camera bij me …
De citadel in Namen is voor wielerliefhebbers een begrip. Een prachtige aankomst bergop die vaak wordt aangedaan bij wegwedstrijden in Wallonië. Sinds enkele jaren wordt er ook een cyclocross georganiseerd en dat is eigenlijk al een klassieker geworden (en telt ook mee voor de worldcup). Logisch dus dat deze cross hoog op het verlanglijstje stond om eens te gaan bezoeken.
Afgelopen zondag was het zover. Samen met Ronald (Sportsfeer) en Louis gingen we al vroeg van huis op weg naar namen. Louis had weer gezorgd voor koffie en worstenbrood in de auto, dus voor we het wisten waren we bij afslag Namen. Mochten we nog een beetje vrees gehad hebben voor de afstand, dat was niet nodig geweest.
In Namen kun je niet om de citadel heen. Midden in de stad langs het water (was dat ook de maas?) daar lag ie. De auto geparkeerd op een parkeerplaats aan de voet en enkele vlaamse wielerfans aangesproken wat de handigste route naar het parcours zou zijn. Dat was dus de trap op righting de burcht en wat we er gratis bij kregen was een mooi uitzicht over de stad namen.
Aangekomen op het parcours stonden de junioren reeds te wachten voor hun wedstrijd. Voor ons tijd om eens goed rond te kijken hoe het parcours liep en ook kort even langs de campers van de renners te lopen. Ronald had een goede dag want hij scoorde nog snel de wielerkaarten van de ploeg van Sophie de Boer, waar wij toch de laatste weken een beetje fan van zijn geworden.
De tweede wedstrijd van de dag waren de beloften. Mathieu van de Poel en Wout van Aert waren de laatste weken eigenlijk bij de profs de grote smaakmakers maar in de wedstrijd die meetelde voor de Worldcup reden ze voor de verandering weer eens mee bij de beloften. Wij hadden een mooi plekkie opgezocht bij een stijle afdaling, dus de opdracht was eigenlijk om Mathieu en Wout eens mooi op de gevoelige plaat vast te leggen. Wout was ook deze dag weer de sterkste, al had hij een valpartij van Mathieu nodig op aan de kop van de koers te komen (maar anders had hij waarschijnlijk ook wel gewonnen).
De wedstrijd waar ik eigenlijk het meest naar uit had gekeken was de wedstrijd van de Dames. Marianne Vos (wereldkampioen in het veld) deed weer voor de eerste keer mee, Pauline Ferrand Prevot (wereldkampioen op de weg) deed mee (en daar heb ik nog geen mooie foto van), Compton was weer overgekomen uit de VS en Katrina Nash deed ook weer eens een keertje mee. Tel daar bij op Sanne Cant die dit jaar echt is doorgebroken als topper en de eerder genoemde Sophie de Boer stond aan de start. Dat beloofde een mooie wedstrijd te worden. Maar eerst was het tijd voor het traditionele frietje, want tussen de beloften en de dames zat een wat langere pauze.
Voor de start van de Dames besloten Ronald en ik ons op te splitsen. Ronald ging naar de start en ik terug naar de afdaling voor de mooie foto. Deze kans wilde ik toch niet laten lopen. Het was in de tussentijd wel een stuk drukker geworden, dus de gewenste plaats voor de foto, zat er niet in. Dus dan maar even wat op en neer lopen op zoek naar het juiste standpunt voor de foto. Marianne Vos ging er al snel van door en maar werd later bijgehaald voor Katharina Nash. Maar de wedstrijd was voor mij van secundair belang, het ging per slot van rekening om de foto’s …
Na de dames stonden de Profs aan het vertrek. Sven Nys kampt met een vormcrisis en liet ditmaal verstek gaan. Het rijtje echte toppers was dus ditmaal niet zo heel groot, het zou gaan tussen Kevin Pauwels en Lars van der Haar hadden Ronald en ik bedacht (we hadden elkaar in de menigte weer terug gevonden). Hierin kregen we gelijk. Eerst was het nog Tom Meeuwsen die de kopstart pakte, maar al snel bleek dat we gelijk hadden en dat het een strijd tussen Kevin en Lars zou worden. Deze werd, een beetje tot onze teleurstelling, beslecht door Kevin Pauwels in de laatste ronde.
Ditmaal dus geen Nederlandse overwinning bij ons bezoek aan de cross dus, maar wel genoten van een schitterde cross om misschien wel het mooiste parcours die we tot nu toe bezocht hebben. Voor alle wielerliefhebbers een aanrader om eens te bezoeken deze Citadelcross in Namen.
Klik hier voor meer foto’s van de Citadelcross in Namen 2014 >>
Afgelopen dinsdag naar de Jaarmarktcross in Niel geweest.
Klik hier voor de foto’s van de cross in Niel >>>
Dan volgen ergens deze week de foto’s van de International Belgian Open vanuit het Vlaams Wielercentrum Eddy Merkx.
Flakemore wint bij het WK tijdrijden bij de beloften. …. een bekende naam, daar ik volgens mij nog een mooie foto van in mijn Archief.
De 2e zondag in September, of zoals ik het vroeger leerde de eerste zondag naar de 8e, is het altijd kermis in Hank. Naar de Kermis ga ik al lang niet meer, maar de Ronde van Hank sla ik niet zo vaak over. Nog wel nog een beetje brak na de Veerse Dag op vrijdag en een bezoek aan Monchengladbach op zaterdag, reisde ik op zondag ochtend af naar Hank.
Organisator Ronald (bekend van ‘Sportsfeer’) had gevraagd of ik eerst nog wil vlaggen (het parcours veilig houden) en dan kon ik later nog wat foto’s maken van de dikke banden race en elitekoers. Ik krijg van Ronald dan nog wel altijd het Warmondplein toebedeeld, want dan kun je misschien nog een foto maken is de verzachtende omschandigheid, maar in de praktijk werkt dat natuurlijk niet.
Gelukkig werd ik op tijd afgelost en daarna heb ik nog lekker wat foto’s kunnen schieten. Dus een paar foto’s van de Nieuwelingen en Junioren, meer foto’s van de ploegentijdrit, de dikke banden race en de elite koers.
Klik hier om mijn foto’s van de Ronde van Hank 2014 te bekijken …
9 jaar na de laatste Nederlandse touretappe overwinning van Pieter Weening, wint Lars boom de 5e etappe van de Tour de France van 2014 en wat voor een etappe!!! De rit door de hel van het noorden en wij waren er bij!
Afgelopen woensdag was de dag die zowel Lars boom als wij in onze agenda hadden aangestreept. Dit was de dag dat de Tour de France de kasseien van Parijs Roubaix zou aandoen. Gevreesd door velen, maar een topdag de liefhebbers van de voorjaarsklassiekers en laten wij nu tot die laatste groep behoren. Om 9 uur afgesproken in de Kerkstraat in Hank voor het vertrek. Ronald (bekend van sportsfeer) en zijn vader Louis zouden mee afreizen naar Frankrijk. Traditiegetrouw zou Louis voor koffie en worstenbrood zorgen en hadden Ronald en ik de camera ingepakt. Het weerbericht was niet best (heel de dag regen) maar dat zou de heroïek van de dag alleen maar vergroten was de opinie in de auto.
Zo tegen half 12 reden we voorbij het beroemde bos van Wallers en moesten we op zoek naar de strook die Ronald thuis had uitgezocht. Ja, als je zo’n etappe bezoekt moet je een keuze maken voor 1 doorkomst en wij gingen voor de 1 na laatste kasseienstrook van Wandiginies-Hamage a Hornaing. Deze strook was 3700 meter lang en daar moest het gaan gebeuren deze dag, was onze overtuiging.
We hadden de strook eigenlijk vrij snel gevonden en konden eenvoudig de auto parkeren op zo’n 100 meter van het einde van de strook in het dorp. Na een plaspauze en wat bammetjes voor de lunch was het tijd voor de verkenning. Even kijken hoe de steentjes er bij lagen en kijken wat het mooiste plekje was om te gaan staan. Het was ondertussen gestopt met zachtjes regen (het kwam met bakken uit de lucht) maar dat kon ons niet meer tegenhouden.
Vader Louis was al iets eerder de steentjes gaan bekijken en wist te melden dat verder er toch wel veel ruimte tussen de stenen zat vooral wat verder bij de spoorwegovergang. Het zou zeker geen gemakkelijke doorkomst worden voor de renners. Maar we besloten toch de even door wandelen naar het begin van de kasseien voor een totaalbeeld.
Zo her en der zochten de mede toeschouwers een mooi plekje in de berm waar ze dachten waar het het beste was om de renners te aanschouwen. Aan de campers en de tenten te zien waren de eersten al minimaal gisteren gearriveerd. Al snel hadden we echter ook al geconcludeerd dat het wel eens waar druk zou worden maar niet zo superdruk als tijdens de eerste dagen van de tour in Engeland. We zouden zeker nog een mooi plekje aan het parcours kunnen vinden en onze voorkeur ging toch uit naar het einde van de strook mede omdat de bocht die we eigenlijk het mooiste vonden toch al snel bezet was door de bezoekers van de tenten en campers.
Na de eerst verkenning besloten we toch nog maar even terug te gaan naar de auto waar we nog even konden schuilen voor de regen. De renners zouden immer pas om een uur of 5 passeren.
Tegen 3-en werd de reclame karavaan verwacht dus dat was het sein om voor de 2e keer de auto te verlaten en ons definitieve plek op te gaan zoeken. Eerst nog even schuilen onder een afdak van een bijna afgebouwd huis (wat volgens ons een beetje met de franse slag gebouwd was want er was nog wel wat aan te merken op de afwerking), maar daarna toch weer de regen trotseren op zoek naar het beste plek waar we de renners goed zouden kunnen zien. Voorbij de spoorwegovergang en net voorbij de mooie bochten combinatie was een mooi punt waar we de renners van verre zagen aankomen. Dat zou wat mij betreft een mooi punt zijn. Na een tijdje concludeerden we dat de reclame karavaan waarschijnlijk toch niet over de kasseien zou trekken, jammer maar we kwamen toch in eerste plaats voor de renners zelf.
Er was in de tussentijd voor nog best veel volk op komen draven, maar het was een strook van 3700 meter dus er konden ook veel toeschouwers langs het parcours staan, dus het was zeker niet te druk. Ronald werd al wat zenuwachtiger en besloot toch om net wat verder terug te gaan staan. Maar Louis en ik bleven op onze post. Al snel zagen we de helikopers aankomen wat het teken was dat de renners in aantocht waren. We hadden al gehoord dat Chris Froome was afgestapt en dat Boom en Vanmarcke in de aanval waren geweest en met de eersten meereden. Vanmarcke was nog wel lek gereden dat vond ik wel jammer omdat Sep eigenlijk mijn favoriet van de dag was. Maar als Lars Boom ging winnen, dat zou toch ook wat zijn. Daar in de verte zagen we de kopgroep met de helikoper aankomen….
De spanning loopt dan toch even op en daar kwamen ze. Op kop 2 renners van Astana (Nibali in het geel had ik even over het hoofd gezien) en vlak daar achter reed Lars Boom in een groepje. Ze reden echt met een rotvaart over de kasseien en onze voorspelling dat de renners het toch lastig kregen op deze strook kwam niet helemaal uit. Het leek haast dat ze de stenen niet voelden. Wel waren de aangezichten vies en vuil, waaraan toch wel te zien was dat er geleden is in het peleton.
Meer foto’s van de renners staan op Flickr >>>
Na de eerste paar groepjes besloten Louis en ik om toch ook maar weer af te zakken naar waar Ronald zich ophield. Daar zagen we de renners in kleine groepjes aan ons voorbij trekken. Zou dit de dag zijn dat er weer eens een Nederlander een tour etappe zou gaan winnen? Dat spookte nog wel door onze hoofden.
Even later kregen we mee dat Lars op de laatste kasseienstrook de rest van de kopgroep achter zich had gelaten en dat hij alleen op weg was getrokken naar de finish in Arenberg en gewonnen had.
Tevreden konden we de terugreis aanvangen en hopen dat ook ’s avonds de sportgoden ons goed gezind zouden zijn …..
Etappeuitslag:
1 L. Boom 3:18:35
2 J. Fuglsang +19
3 V. Nibali +19
4 P. Sagan +1:01
5 F. Cancellara +1:01
6 J. Keukeleire +1:01
7 M. Kwiatkowski +1:07
8 L. Westra +1:09
9 M. Trentin +1:21
10 C. Lemoine +1:45
Het NK Wielrennen is niet per definitie de mooiste koers van het jaar, maar als Nederlandse Wielerliefhebber moet je er eigenlijk wel bij zijn. Dan laat je je niet weerhouden door een of ander lullig (onweers)buitje. Goed voor de foto’s moet je dan maar denken …
Het laatste weekend van juni (een week voor de Tour de France) is traditioneel het weekend van het NK Wielrennen. Zaterdag het NK voor Beloften en Vrouwen, Zondag voor Elite mannen (de Profs). Voor wielerliefhebbers is dit toch een van de mooiste weekenden in het jaar en daarom probeer ik hier meestal toch bij te zijn (ook al is het ook het weekend van de Veerse Kermis). Natuurlijk gaat dan ook de fotocamera mee en probeer ik wat mooie plaatjes te schieten.
Bekijk hier mijn foto’s van het NK voor Beloften >>>
Bekijk hier mijn foto’s van het NK voor Vrouwen >>>
De foto’s van zondag volgen nog ….
Een tijdrit fotograferen is een beetje fotograferen zoals op de baan, maar dan lekker buiten. Dat is dus eigenlijk nog mooier. De rijders/rijdsters komen ook mooi een voor een langs, dus genoeg tijd om er een mooie foto van te maken (zonder gestress en gehaast).
Dus als het NK Tijdrijden bij ons in de buurt wordt gehouden (en Zaltbommel valt nog net onder bij ons in de buurt) dan moet ik daar natuurlijk op af. De camera op 1/100 sec en lekker meetrekken, wat wil een fotograaf nog meer.
Meer foto’s van het NK vind je op Flickr >>>
En dan kunnen we komen weekend weer los bij het NK wielrennen op de weg in Ootmarsum…
